Танып кетүү
Таныпкетүү. Бул адамзаттагы эң терс сапат. Бирөөлөрдү би-ротоло сызга отургузуу, алганын, укканын, коргогонун, өзүнүн калы-стыгын жокко чыгаруу. Пендечилик касиеттен таптакыр кетүүчүлүк. Андай караниттер актыкты булгап, касам ичүүгө, нан тиштөөгө, туз жалоого, суу уртоого, карганып, куттуу жердин тоо-таштарын, жер-сууларын аттоого чейин барат. Төтөн, заман оошуп, адамдар суз абалда турган шартта танып кетүү, алдап кетүү, караманча бербей кетүү, изин суутуп кетүү жогорку чекке жетет.
Ой-пикирлер