Эси жокко эрегишпе
Тээ нарыдан эле алкынып, кошуна кемпир келатты:
— Качан болсо эле менин балама тап. Бу кандай жа-шабагыр эле. Небересине болушканды Мамбеталы күлүм-сүрей карап турду. Ал уулун жетелеп, үйүнө кирип кет-кенде Мураты өпкөлөдү:
— Ата, эмне болушкан жоксуң?
— Уулум,— деди карыя,— сага болушпаган жөнүм, сен акылдуу эмессиңби? Ал эми акылдуу адам көтөрүмдүү жана кечиримдүү келет.
— Ал мурда тийишсе делеби?
Карыя көеденүн көтөрө берип, айтканы бул:
— Эстүү бала эси жокко эрегишсе, дайым күнеөге батат. Эси жокко эч ким таарынбайт, анткени ал кеп же-бейт, күнөөсүн сезбейт. Эстүүгө эл минтип наалыйт: "Акылдуу болуп туруп, акылсызга теңелгенин кара..."
Ой-пикирлер