KG.TYUP.NET

"Эр азыгы менен бөрү азыгы жолдо". Үй-бүлө ээси - эр. Алар азаматтар, жигиттер. Өз аты даана бөрү. Аны карышкыр деп да коет. Ал койго тийгенде жүзүн, онун тамактап, "бир кумардан чыгат". Бироен гана ошол жерден жейт, же бөктөрүп баса берет. Ошон үчүн "оозуң карышкыр" деген каргоодон улам карышкыр аталган - де-шет. Демек, "эр жигит ара жолдо, ай-талаада ачка болбойт. Кандай да болсо оз азыгын өзү табат". Айыл аралаган кундо анын айлакер-лиги, элпектиги, батымдуулугу, шайыр-шандуулугу, кадыр-баркы, күжүрмөндүгү бир чети билинип турат. Андайды ким да болсо сый-лагысы, конок кылгысы, аттан түшүргүсү, кыскасы, эр жигитти ур-маттагысы келээри бышык. Бөрү ара жолдон тарп жейт. Мал, айба-наттарга кол салат. Анын ырыскысы да азбы-көппү табылып турат. Макал ошол мааниде да айтылып турат.