Эмне көрбөй калдың?"
Төрт жашар небереси ойноп жатып, көмкөрөсүнөн кет-ти. Ал башын көтөрүп, чон атасын караса, жана эле кө-рүп турган болчу, бирдемеге алаксып калыптыр. Небереси ыйламакчы болуп барып, өзү туруп, чацын күбүндү.
— Ата, жыгылып кетсем эмне көргөн жоксуң?—деди сүрдүккөн тизесин көрсөтүп.
— Уулум,— деди Мамбеталы аны эркелете,— мен даты сенчилеп мүдурүлбөйун деп ойлонуп жаткан элем.
— Ооба, сага, сени ким жыкмак эле?
— Карылык деген каардуу душман бар. Ошол бутун тосо койсо, кайтып тургус болом. Ошону кантип жецем деп убайымга батып жаткам.
— Кантип жеңесиң?
— Таяк таянбай, көп басып, арбын түйшүк тартсам...
Ой-пикирлер