Кирүү

Элден-жерден безүү

Элден-жерден безүү. "Эл менен базарсың, элсиз сен азаарсың" (макал). Тирүүчүлүкто энем-атам, ага-тууганым, тайаке-тайыным, кайын-журтум, элим-жерим, албетте, жерге-жээгим, бара-бара аң-сезимге орноп, таанып-билүүсү баштан етет. Мындан "Ата Мекен" деген ары ыйык, ары ардактуу сезим келип чыгат. Элден жерден безүү, эли-жерин жерүү, киндик каны тамган топурагын чануу, жа-рыкчылыкка алып келген ата-энесин талаага таштоо. Мунун мындай болгон себептери болушу ыктымал:

Биринчиден, ата-энесине таарынуу, он ай көтөрүп, омурткасын ооруткан эненин тоодой эмгегин, томуктай да көрбоосү. Ак сүтүн берген эненин кусуру уруусу, ак сүтүнө коюусу.

Экинчиден, ата элик сүтүн берген, тапкан, балдарды баккан, то-ролткон, атасы эл тааныткан, атанын токуган аты жер тааныткан. Демек, тууган атасын таштоо-анын аталык мээримин тануусу, тый-ынча да арзыбоосу. Ал эми ага-туугандарына, бала-чакасына, бирөөгө, айылдаштарына таарынып таштап безүүсү - анын акмакчылыгы, жексурдугу, эне-атанын "Туубай тума чөгүүсү"!

Ой-пикирлер