Аңдышкан айыл болбойт, сатуулашкан дос болбойт
"Аңдышкан айыл болбойт, сатуулашкан дос болбойт". Кыргыздар урук-туугандуу келип, айыл отурушчу. Жайлоодобу, жакада-бы кирди-чыктылар бир болгон. Бирөөлөрдүн ички тиричиликтери менен анча иштери жок. Ушак-айың, тыңчылыкты, көрөалбастыкты жактырышпаган. Кийин айыл олтурууда ал эсте болгон. Бири-бирине сырдана адамдар ык алышкан. Адатта, "Дос кудайдын моеру" - дейт. Алган-бергенин эсептешип отурушса, албетте, достуктун улуу жо-лун улай алышпайт. "Дос бергенин алат" - болуп, эртедир-кечтир ажырашып кетет. Дос тууралуу учкул сездер кеп.
Ой-пикирлер