Жылан өлтүрүүгө таш алып бербейт
Жылан өлтүрүүгө таш алып бербейт. Бул - адамдын журуш-турушунда абийирсиздиктин эң жеткен чегине барабар. Жылан уулуу, ошондой таш алып бербегенге салыштырган сапат - анын кара муртездуу, жакшылыктан куру жалак калуусу. М.а. адамга окшош, бирок, ит кыял айбан экенин айгинелейт. Эл озу ушундай коро алба-стыкта, жек корумчулукто баалашат. Булар - каршы адамдарды ту-юндурат. "Өлүп баратсаң, оозуңа суу тамызбайт". Буга толук ундошот. Отмо мааниде алганда ушуга чейин адамдык сапаттан кет-кендигин билдирет.
Ой-пикирлер