Кийим жарашыгы
Кийим жарашыгы. Ар бир улуттун кийим-кечек кийүү мада-нияты - кылымдарды жырткан маданият. Ал - ата-бабалардан бери сындан өткөн жарашыгы, кооздугу, адамдардын жаш өзгөчөлүктөрүн даана аныктаганы. Чоң кийимдерди бычып-тигүү узчулук, түпкү энелердин, чоц энелердин, тайэнелердин чыгар-мачылык күчү, талбас изденүүлөрү көпчүлүктүн коз кырында турган. Муну ар дайым аздектеп кийип, таберик катары сезип, бул үлгүлөрдү кийинки урпактарга каада-салт катары жеткирүү эмне деген эмгек?! Манас" укпоодон, китеп, газета, журнал окубоо-дон, теледен жат корсотүүлордү таап алуудан. Той дасторконунда элибиздин атактуу классиктеринин ырларын, күүлорүн угузуп, улуу-лардын ыраазылыктарын албоодон корүнот.
Алтынчыдан, модачылар - озгорүлүп туруучулар, кубулмалар, жеңил ойлуулар. Бул -ургаачылардан арбын чыгат. Кечээки кийген-дерин, бүгүн чануучулар. Демек, ата-энелеринин, тууган-туушкан-дарынын моюнуна минүүчүлор, жондон түшпой жүрүүчүлор, үй ка-
ражатынын берекесин кетирүүчүлор...
Жетинчиден, модачылар балага энчилүү аттарды коюуда да ев-ропалыктарды туурашат. Батма, Зуура, Батый, Бакай, Базарбай, Сүйүн оңцүү аттарды копол катары корүшүп, ат коюудан уялышуусу.
Сегизинчиден, балдардын мода кууп кетишине ата-энелер да себепкердиги. "Эмне, элдин баары эле кийип жүрүшпойбү, кызым башкалардай боло албайбы, учурунда кийинсин. Туштугун корүп
келсин" сыяктуу шыкактоо болушу, тапкан-ташкандарын адбай жум-шап коюшуусу боло берүүчү көрүнүш.