"Кезек-кез куран окутуп жүрөлү"
"Кезек-кез куран окутуп жүрөлү". Адамдар бул жарыкжана жалган дүйнөдөн кайтат. Тирүүлөр маркумга оз зыйнатын колдон
келишинче жасашат. Анын үчүн ага "кара ашын", "акыркы ашын" (чоң ашын) беришет. "Чоң ашын" берүү менен маркумдун "кары-зынан кутулду" болот. Кыргыз элинин айрым жердеги адаттары боюнча маркумду коюудан кийинби, же ашын берүүдөн кийинби, жакындары дасторкон үстүн жасалгалап, арак-шарапты жайнатып,
көңүл айтуулар башталат. Буга келиндер кандай кызмат кылганы,
тушкен кошумчалары, айрымдардынжупуну келгени, бергени,
ж.б.у.с. сөздөр козголот. Ичкүптүүлөрү да чыгат. Ошондо маа-нилүү тосттордун алымдуусу "Маркум бизге ыраазы эле болду. Эми мындан ары кез-кез, ушинтип, куран окутуп жүрөлү, ошол үчүн көтөрүп жиберели, бир тамчысы да калбасын" - деген тыянакка басым жасашуусу.