Адам карыйт
Адам карыйт. Мезгил өзүнүн учурун албай койбостугу. Улуу жашты көрсө да, дарамети өнө боюнда болбосо да, дымагы күчтүүлүгү. А чынында, ойлогон ою, тилеген максатына иш жүзүндө жетүүсү кыйындыгы. Эт-жүрөк сезимтал. Канткен менен көрүп-би-лип турган көз, угалек бойдон кала берет. "Аттиң, арман!", - деген өкүнүч ошондо уудан калган тайганга окшоп, ичтен тынуусу.
- Төркүндөрүндө суутуп коюптурбу
- Жалпак олтуруу
- "Мурунку конок кийинки конокту сүйбөйт"
- "Акыл коошот, билим жугушат"
- Токол эчки мүйүздүү болом деп, кулагынан ажыраптыр
Ой-пикирлер