Адам карыйт
Адам карыйт. Мезгил өзүнүн учурун албай койбостугу. Улуу жашты көрсө да, дарамети өнө боюнда болбосо да, дымагы күчтүүлүгү. А чынында, ойлогон ою, тилеген максатына иш жүзүндө жетүүсү кыйындыгы. Эт-жүрөк сезимтал. Канткен менен көрүп-би-лип турган көз, угалек бойдон кала берет. "Аттиң, арман!", - деген өкүнүч ошондо уудан калган тайганга окшоп, ичтен тынуусу.
- "Угаар жерге соз айт, сиңээр жерге суу сеп"
- "Эшигин керүп, төрүнө өт, энесин көрүп, кызын ал"
- "Атың барда жер тааны, атаң барда эл тааны"
- Колукту
- Таң каракчысы
Ой-пикирлер