Табылды Муканов. Бороон менен дайра
Эбегейсиз бороон келип,
агызам деп зор дайраны
өзү бара жаткан жакка.
калтырбайм деп эч нерсени
жээктен башка, таштан башка.
ушунча бир долуланды:
дайра онтоп бөлүндү онго,
бирок ээрчип аны акпастан,
көөдөн тосуп бууракандап
солго, төгүлдү оңго.
Кайсалады бороон сууну
быт-чыт кылып–уруп шарга
теңирге анан жетип үнү–
кетти озондоп булуттарга...
Акты дайра мурдагыдан
дагы сүрдүү, дагы шаңдуу,
билип өзү бороон эмес,
мезгил менен жарышарды.
Самсаалаган салкын булут–
айкөл булут,
көл булут,
кез-кез ыйлап, унутпачы
кеткенде биз көз жумуп.
Булуттарды өчү бардай
тыткан бороон мыш кылып,
кез-кез бизди эстей жүрчү
бир аз муңдуу ышкырып.
Биз топурак болуп калсак
жолугабыз кайра анан:
Силер менен учуп-конуп
Дүйнөнү чарк айланып!
- Кетти Залкар
- Омор Султанов. Бокс
- Акбар Рыскулов. Элчи жүрдүм
- Анатай Өмүрканов. Тоолор жана чоң атам
- Анатай Өмүрканов. Сүйгөн жарга