KG.TYUP.NET

Аалыке жалгыз, Темике жалгыз, мен жалгыз,
Алыкул жалгыз, Чыңгыз да жалгыз, сен жалгыз.
Атадан алтоо жаралсак дагы, жарандар,
ар башка келер жалгыздык деген чен жалгыз.

Толубай жалгыз, тоолуктун болгон арманы,
Токтогул жалгыз, толкуган элдин ардагы.
Жападан жалгыз Алымкул, Калык, Осмонкул,
жападан жалгыз Калыгул, Кылычтар дагы.

Акындын жолу арты да кийин ат баргыс,
ашуудан өтөт, аскага жетет тапталгыс.
Азыр биз кээде аттарын чогуу атаган
Сүйүнбай менен Сооронбай экөө жапжалгыз.

Жашаса дагы бир мезгил, бирдей ай-жылда,
жападан жалгыз болгонго алар кайгырба.
Жаралмак беле экиден Жалил, Рамистер,
жаралмак беле кыргызда эки Байдылда?!

Жоолаша калсаң, колуңан түшпөй айбалтаң,
жоо кеткен кезде... каласың кээде айран-таң.
Кыр-кырда өскөн кызгалдак эмей эмине,
кыздардан чыккан Нуркамал менен Майрамкан?!

Жаштардын жолу ар дайым булут-бороондуу,
жаш кеткендерди эскербей калсам боломбу?
Жалгыздык баркын, жалгыздык дартын түшүндүк,
жашырып көргө Табылды, Турар, Жолонду!

Аалыке жалгыз, Темике жалгыз, мен жалгыз,
Алыкул жалгыз, Чыңгыз да жалгыз, сен жалгыз.
Жалгыздап чапкын жалгыз жол тапкын жаш акын
калбасын десең Эл жалгыз.