Кирүү

Темиркул Үмөталиев. Госпиталда

Бир нече күндөр өтүп келгенине,
Жаткан кез госпиталда баатыр Кубат.
Кубанып дарманына киргенине,
Халатчан коридордо басып турат.

Сүйлөшөт ар нерсени жарадарлар,
Өздөрү көзү менен көрүшкөндөй.
Фронттон, армиядан айтат кабар,
Ал жактан ушул азыр келишкендей.

Бири айтат: келе жатат душман бери,
Сел жүрүп, жер калтырбай каптагандай.
Чын эле Түндүк-Бугдан өтүшөбү,
Арыктан бир секирип аттагандай?

Бири айтат: оңой олжо таттуу болбос,
Татыбайт арзан баанын шорпосу да.
Көркоонун эч нерсеге көзү тойбос,
Акыры канжар тиет колкосуна.

Билишет биздикилер не кыларын,
Тактика–чегингендик артка бир аз.
Жыйнактап эл күчүнүн баш-аягын
Алган соң башталбайбы чын салгылаш.

Бири айтат: сакташ керек армияны,
Тагдырын бул согушгун ошол чечет.
Днестр артта калса, эртең аны
Биздин кол бир чабуулда кайра кечет.

Жер калса, бошотулаг кайра баштан,
Эл калса, тылдан жоого сокку берет.
–О, бул чын, айыгалы кайгырбастан,
Өч алчу зордукчудан учур келет.

Ой-пикирлер