Кирүү

Аман Токтогулов. Ибарат

Сен, досум, бышыксынба,
Көрүнгөндөй үйрөнгөн сөздөрдү айтып
Башты оорутпа.
Башкаларды ушактаба.
Элди кой өз жайына.
Өзүңдү изде!
Сен кимсиң бул дүйнөдө?
Турасыңбы өз ордуңда?
Келдиң азыр канча жашка?
Өз жүзүм деп жүргөнүң
болбосун чоочун маска?
Мытаамдыкты жакшы үйрөндүң
жапжаш туруп,
Кылдыңбы өмүрүңдө
бирөөгө бир жакшылык.
Бар тилегиң–кызматтан жогорулаш–
бир столдон бир столго улам жылып.
Кеч эмес али дагы,
Сен, досум өзүңдү тап!
Тойгузба сөзүң менен,
көргөз иш, бер ибарат!
Бирөөлөрдүн айтканын кыла бербей,
Бирөөлөрдү туурап күлбөй,
Бирөөлөр эмне десе, ошо дебей,
Он киши кайда кетсе, кошо ээрчибей,
өз акылың өзүңдө
башыңды иштет.

Издегин сен өзүңдү.
Тапкының өз жүзүңдү.
Сынагын өзүңдү өзүң
Чоң иштен, кичине иштен,
жолдоштуктан, адамкерчиликтен,
күндөлүк кызматыңдан,
адамга мамилеңден,
ак менен кара иштин күрөшүнөн,
Адилдикти жалгандык жеңмек болуп,
Сен ага күбө болуп
турган жерден!

Ой-пикирлер